De discussie over de social media is nog lang niet voorbij. Deze week kwam de Kamer van Koophandel (nota bene een (semi)overheidsinstantie) in de schijnwerpers door ongebreideld (teveel?) gegevens door te verkopen die ingezet kunnen worden in allerlei advertentievormen, met name op Facebook.
De Kamers van Koophandel moesten jaren terug flink reorganiseren. Heel veel vestigingen zijn gesloten en samengevoegd in veel grotere regio’s. Ging ik vroeger nog naar Harderwijk voor een wijziging in het handelsregister, tegenwoordig moet ik dan naar Apeldoorn. Op zich geen probleem want heel veel zaken kun je tegenwoordig ook online regelen. Tot aan aantal jaren terug werd er jaarlijks een heffing aan bedrijven opgelegd die ingeschreven zijn bij de Kamer. Dat zorgde ervoor dat de inkomsten voor de bedrijfsvoering geborgd werden. Ook vroeger werden er door de Kamer wel gegevens verkocht aan bedrijven die met name Business toBusiness werkten. Je zag dan met zekere regelmaat iets bij de post zitten. Op zich niks nieuws dus. Maar ik vraag me wel af of het gewenst is dat deze instantie een fors deel van haar inkomsten op deze wijze moet genereren. En de vraag als ondernemer welke gegevens je wel of juist niet wil delen. Op hun website geeft de Kamer al aan: “Als KvK kennen we als geen ander het spanningsveld tussen openbaarheid van gegevens en privacybescherming. Dit gaat verder dan wat wel en niet mag volgens de letter van de wet. Voor een duurzame oplossing is een maatschappelijke discussie nodig over hoe we willen omgaan met (register)data.” Hier valt volgens mij nog wel wat te verbeteren, maar al wel een goed signaal wordt er hier afgegeven.
Nog een ergernis die hier mee samenhangt. Meerdere keren per week word ik (anoniem uiteraard) gebeld door een of ander bedrijf of ik met mijn bedrijf “ook dit jaar weer opgenomen wil worden in de online bedrijvengids voor Nunspeet en omstreken” bijvoorbeeld. Iets wat je als ondernemer maar ook als inwoner op een gegeven moment bijzonder gaat irriteren. Al jaren sta ik zowel zakelijk als privé vermeld in het “bel me niet” register waar ik alle mogelijke vakjes heb aangevinkt. Helpt blijkbaar niets.
Dit soort ergernissen vraagt om een betere regulering. Duidelijk vastleggen wat er wel en wat er niet mag. En daarop handhaven en sancties op zetten. Het internet en de social media zijn allang een feit en heeft ook veel goede kanten. In een presentatie van onze Veiligheidsregio afgelopen woensdagavond werd dit ook als voorbeeld genoemd. Een verantwoordelijke daar die eerst even op Twitter kijkt wat er aan de hand is. Supersnel en informatief.
Den Haag en Europa zijn nu aan zet om deze kwesties in goede banen te leiden opdat bedrijven en particulieren op een eenvoudige wijze aan kunnen geven welke gegevens wel of juist niet gebruikt mogen worden.