De paden op, de lanen in

30 maart 2019

Ik wandel nogal veel. Meestal omdat ik het heerlijk vind, soms is het een ‘moetje’; elke zomer wacht me weer die 4×50 km van de Nijmeegse vierdaagse en dan moet je toch weer een beetje beslagen ten ijs komen. Er moet dus getraind worden.

Het beste werkt dat met gelijkgestemden, dus georganiseerde wandeltochten zijn dan ideaal. Dat maakt dat ik overal in het land wel kom, zo ook dit weekend op het strand en de duinen rondom Zandvoort. Een prachtig gebied, maar als ik later weer op de Elspeter Heide, de bossen rond Vierhouten of een rondje Hulshorst loop zie ik weer hoe uniek en ongeëvenaard onze eigen gemeente is. Na al die jaren is er nog altijd zoveel nieuws te ontdekken!

Dat laat ik ook graag aan anderen zien, al jaren maak ik de wandelroutes voor zowel de Heideloop als de Nunspeetse Lentetocht (loopt u mee?) en elk jaar horen we weer van onze gasten hoe buitengewoon mooi het hier is.

Vorige week vroeg ik aandacht bij het college n.a.v. van berichten dat de provincie voornemens was paden af te sluiten in onze gemeente. Wat Gemeentebelang betreft een zeer slecht idee. Gelukkig bleek later dat dit vooral ongelukkige uitlatingen in verkiezingstijd, en ligt het allemaal wat genuanceerder . De Veluwe gaat niet ‘op slot’ en er worden niet zomaar paden afgesloten. Maar er moet wél wat gebeuren, dat zien wij ook.

Het blijft echter zoeken naar een lastige balans, zoals we in de vragen naar het college al aangaven: beschermen én recreëren. De natuur is, in meerdere opzichten, misschien wel het kostbaarste bezit van Nunspeet. Niet alleen iets wat we willen doorgeven aan onze kinderen en kleinkinderen, het is ook het voornaamste ‘product’ waar we als inwoners en gemeente voor een groot deel van afhankelijk zijn. Zonder bossen en heide geen toeristen. Tegelijkertijd moeten we ook zorgen dat onze gasten, en wijzelf, deze natuur zodanig onder druk zetten dat de kwaliteit daarvan achteruit holt. Toegankelijk én beschermt dus.

Ik schreef eerder een blog over het feit dat je vooral moet kunnen uitleggen waarom bepaalde maatregelen genomen worden. Dat is nu de uitdaging voor provincie en beheerder: neem ons inwoners mee in wat de plannen zijn en waarom. Het kan en mag niet zo zijn dat de inwoner of gast ineens voor een afsluiting staat zonder te weten waarom. Maar als je uitlegt dat dit gedeelte zodanig kwetsbaar is dat het wandelpad nu 100 meter verderop ligt, of de mountainbikeroute door een ander stuk bos gaat, dan is daar volgens mij een stuk meer begrip voor. In mijn beleving hebben we het dan ook niet over ‘afsluiten’, maar ‘omleiden’. Afgelopen week ontstond het beeld dat er van bovenaf, vanuit Arnhem, zaken opgelegd gingen worden en dan zal er nooit draagvlak ontstaan.

Ik heb er alle vertrouwen in dat het college dit ook onder de aandacht brengt en de provincie en natuurbeheerders met een goed verhaal komen waar wij, als inwoners, ons meer in kunnen vinden.

Pieter Jan van Rossen

Eerdere blogs

Als je begrijpt wat ik bedoel

Als je begrijpt wat ik bedoel

Onlangs heeft Gemeentebelang samen met de ChristenUnie het initiatiefvoorstel Begrijpelijke Taal aangeboden aan ons...

Onze kinderen

Onze kinderen

Zomaar een paar cijfers uit de eerste helft 2023 Gemeente Nunspeet: - 675 jeugdhulptrajecten zijn ingezet. - 87...