Vorige week hebben we kunnen stemmen voor Europa. Zelf twee keer: een keer voor songfestival en een keer voor het Europees parlement.
Laten we beginnen bij de laatste. De peilingen gingen tot het laatste moment van links naar rechts (eigenlijk van rechts naar links) maar de uitslag was toch nog steeds een verassing. Wat zijn die inwoners toch vervelend: ze doen nooit wat politici en de pers van ze verwachten! Gelukkig was de opkomst ook hoger dan verwacht. Met ruim boven de 40% was het beter dan de afgelopen drie verkiezingen voor Europa. Het is natuurlijk ook jammer: Europa krijgt, of we het nou leuk vinden of niet, meer invloed op onze dagelijks leven en onze portemonnee, dan moet je er ook wat aan kunnen sturen. Natuurlijk is de invloed van het individu op het Europees parlement relatief klein maar als je niet stemt is deze nog kleiner. In ieder geval geeft jou stem weer een klein beetje richting aan waar we als Nederland voor staan in Europa.
Over een kleine drie jaar hebben we ook weer verkiezingen voor de gemeenteraad. Dat lijkt nog een hele tijd maar toch begin ik er vast over. De invloed van het gemeentelijk beleid raakt, veel directer dan het Europees beleid, onze dagelijkse leefomgeving. De verkiezingen voor de gemeente trekken dan ook meer mensen naar de stembus dan de Europese verkiezingen. Maar toch: een kleine 20% heeft afgelopen verkiezingen niet gestemd. Wel heel jammer want de hoeveel woningen komen er? Houden we voldoende winkels? Kunnen we voldoende sporten en recreëren? Hoe richten we de zorg voor jongeren en ouderen in? Zo maar wat voorbeelden van onderwerpen waar de gemeente een belangrijke rol in heeft en waar wij allen direct mee te maken hebben. Niet stemmen is dan ook een gemiste kans. Hierbij dus de oproep om de komende drie jaar in ieder geval de gemeentelijke politiek goed te volgen en na te gaan denken welke partij het beste uw belangen zou kunnen behartigen.
Als een belangrijk deel van de mensen niet gaat stemmen en de keuzes dus uiteindelijk aan anderen overlaten geeft dat een vertekend beeld van de wensen van de inwoners en dat is jammer. Want laten we eerlijk zijn: Zonder de ”peoples vote” hadden we nu ook een jaar lang naar de inzending van Noord-Macedonië moeten luisteren in plaats van naar Duncan.