Goede zeden bepaal je zelf. Wie is de gemeente om te bepalen wat je wel en niet mag kijken?
Afgelopen raadsvergadering heeft de SGP met ondersteuning van de ChristenUnie per amendement een aanpassing in het APV aan laten brengen. Kort door de bocht houdt het amendement in dat er in de openbare ruimte zoals Abri’s (wachthokjes) en bushaltes geen aanstootgevende reclames geuit mogen worden dit om te voorkomen dat mensen op bepaalde gedachtes gebracht worden bv echtscheidingen (terwijl er ook veel kinderen leed ervaren door een verplicht in stand gehouden huwelijk) , liefdesuitingen door mensen van hetzelfde geslacht of het aanstootgeven van schaars geklede personen.
De nieuwe regel in de APV is als volgt aangenomen: Het is verboden om teksten of afbeeldingen die discriminerend zijn of in strijd zijn met de zedelijkheid op een roerende of onroerende zaak, die vanaf een openbare plaats zichtbaar is, te plaatsen.
Gemeentebelang heeft aangegeven dat niemand in principe tegen goede zeden kan zijn maar de vraag is wie bepaalt wat goede zeden zijn?
Gemeentebelang vindt dat de politiek ver moet blijven van deze discussie en hecht erg aan vrijheid van meningsuiting en eigen verantwoordelijkheid van inwoners. Door een standpunt in te nemen ten aanzien van wat inwoners wel en niet vinden vallen onder het begrip goede zeden komen we als politiek op een hellend vlak.
Gaan wij als gemeente langzaamaan bepalen wie wat mag adverteren en wat goed, slecht en beschaafd is en waar we onze inwoners voor moeten beschermen?
De verantwoordelijkheid hoort wat ons betreft te liggen bij het individu en niet bij de politiek. Bovendien hebben we in Nederland de Reclame Code Commissie dit orgaan beoordeelt of een reclame-uiting voldoet aan de Nederlandse Reclame Code. Eenieder die meent dat reclame in strijd is met de Reclame Code kan bij de Reclame Code Commissie een klacht indienen.
Je zorgen maken is de verkeerde kant op fantaseren.
– Loesje –
