Ik wil deze blog beginnen met een statement dat voor Gemeentebelang heel belangrijk is:
“Iedere inwoner van Nunspeet, ongeacht politieke overtuiging, geaardheid, ras of levensovertuiging dient gelijk behandeld te worden”
Een statement waar ik en mijn fractiegenoten, heel veel waarde aan hechten. 
Toch hebben we binnen Gemeentebelang regelmatig (verhitte) discussies hoe we daar nou mee om moeten gaan. Aanleiding is bijna altijd een artikel uit de krant of een onderwerp dat in de gemeenteraad ter sprake komt. Gemeente Nunspeet blijkt dan plots geen doorsnee Nederlandse gemeente te zijn. Nederland is na de Tweede Wereldoorlog weliswaar snel ontzuild, maar in onze gemeente heb ik soms het idee dat die ontzuiling maar deels gelukt is. Zeker als het geloof gerelateerd is.
Onze fractie is een gemêleerd gezelschap van kerkgangers en niet-gelovigen, maar wij delen onze sterke overtuiging dat geloof niet de politiek mag dienen. Geloof zien wij als een privékwestie. Onze coalitiepartners, waar we het overigens zakelijk prima mee kunnen vinden, hebben op dit gebied soms een iets andere levensbeschouwing. Niets mis mee natuurlijk, want je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn. Een dilemma is het soms wel.
Zo maar enkele voorbeelden waar inwoners ons mee confronteren:
- De regenboogvlag moet toch ook voor het Nunspeetse gemeentehuis gehesen kunnen worden?
- Dat gedoe om The Passion, hebben de dominees het soms hier in het dorp voor het zeggen?
- Openingstijden op zondag, waarom wel in Harderwijk en niet in Nunspeet?
- Ambtsgebed? Dat is toch raar? Geloof en politiek staan staatskundig toch los van elkaar?
Bij moeilijke vragen is “achter de heg duiken” soms een verleidelijke optie, maar “Iedere inwoner van Nunspeet, ongeacht politieke overtuiging, geaardheid, ras of levensovertuiging dient gelijk behandeld te worden” en vanuit dit standpunt proberen wij ieder een passend antwoord te geven. Soms een stressvolle bezigheid, maar uiteindelijk lukt het altijd. Polderen noemen we dat.
