Afgelopen maand trokken ongeruste ouders aan de bel over de huisvesting van hun kinderen op een aantal Nunspeetse scholen. Te veel kinderen in een klaslokaal, te weinig lokalen, slecht onderhoud, niet weten hoe het volgend jaar verder gaat: 1, 2 of 3 locaties. Kortom; onrust en onzekerheid voor kinderen en ouders.
Deze onrust en onzekerheid brachten mij 30 jaar terug in de tijd. Toen onze oudste dochter naar school mocht, de school in Vierhouten, totaal 21 leerlingen, 2 leerkrachten en 2 klaslokalen. Maar … ook de school waar op de teldatum 1 of 2 kinderen te weinig waren om het voortbestaan te garanderen. Na een jaar van vergaderen, alles uit de kast halen om voort te kunnen bestaan werd de school toch opgeheven.
In goed overleg met het CNS gingen de kinderen van De Hoeksteen uit Vierhouten naar De Petraschool in Nunspeet. De Gemeente zorgde en betaalde het vervoer en op deze manier bleven de kinderen bij elkaar en hadden de ouders bij het dorpshuis. waar de kinderen verzamelden de “schoolpleinontmoetingen c.q. –gesprekken”.
Een aderlating voor het dorp Vierhouten, dat er geen school meer was en een grote onzekere stap voor de kinderen dat ze ineens op een school met heel veel leerlingen, klaslokalen en leerkrachten zaten. Maar de binding bleef door de busjes en het gezamenlijk overblijven onder het toeziend oog van een ouder uit Vierhouten.
Een aantal jaren ging het op deze manier. Totdat er een CNS-school binnen een straal van 6 kilometer van Vierhouten kwam. De gemeente was niet meer verplicht het vervoer te betalen, de kinderen werden verspreid over verschillende scholen omdat het collectief vervoer afgelopen was en de vertrouwde ouder uit Vierhouten was niet meer bij de overblijf. Maar ook waren de “schoolhekgesprekken” en het samen optrekken van kinderen en ouders verleden tijd.
De onderlinge contacten tussen kinderen uit het dorp verwaterden en daarmee ook de jeugdclubs en het samen buiten spelen. Wederom een klap voor de saamhorigheid van Vierhouten.
De verbinding is weg zowel tussen de ouders met schoolgaande kinderen als wel voor de kinderen zelf.
Toen de ouders van de Immanuel en de Da Costaschool bij Gemeentebelang aan de bel trokken was de jarenlange onzekerheid rond de school in Vierhouten een stimulans mijn best te doen de onrust en de onzekerheid van deze leerlingen en ouders aan de orde te stellen bij het college.
Een school moet naast het gezin een stabiele factor in het leven van onze kinderen zijn en Gemeentebelang wil zich daarvoor in zetten.
Ans Pluim
