Ik sta enigszins in tweestrijd en ik zal uitleggen waarom.
Deze week is het mijn beurt om de wekelijkse blog te schrijven en vooraf stemmen we in de fractie vaak met elkaar af wat het beste onderwerp kan zijn. We zijn erop uit gekomen dat ik deze week mijn blog schrijf over de financiële tegemoetkoming vanuit de overheid voor mensen met een minima inkomen. Deze financiële tegemoetkoming van €200,00 wordt vanuit de gemeente uitgekeerd en is ter compensatie voor de explosief stijgende energiekosten.
Ik heb over dit onderwerp de afgelopen week ook schriftelijke vragen gesteld aan het college en in die vragen heb ik ook letterlijk de woorden ‘explosief stijgende’ gebruikt.
En u begrijpt dat daar mijn tweestrijd zit. Als er ergens sprake is van een (letterlijk en figuurlijk) explosieve situatie dan is dat op dit moment in de Oekraïne. Op nog geen 3 uur vliegen van onze mooie gemeente staat de wereld in brand en wordt een volledig land compleet ontwricht. En dat allemaal door zo’n pestventje die niet in staat is om bepaalde zaken, denkbeelden los te laten en over lijken gaat om zijn zin te krijgen. Wat een ongelooflijke angst, verdriet en woede zal er zijn onder alle betrokkenen. Een land wat in vuur en vlam staat en dan moet ik het gaan hebben over €200,00 ?
Ja. Toch willen wij, vanuit Gemeentebelang het hebben over die financiële tegemoetkoming omdat dit probleem bij mensen met een minimum inkomen niet weg is door de gruwelijkheden in Oekraïne. Je zal maar vaak wakker liggen omdat je moet leven van te weinig geld in de wetenschap dat de inflatie omhoog schiet, de energieprijzen onbeheersbaar zijn en je kinderen niet fatsoenlijk kan kleden. Ook dat is iets wat een terechte zorg is. Vandaar dat ik het ook terecht vond om dit te blijven benoemen.
Martin Juffer
