Op een woensdagmiddag sta ik spullen in te pakken, wij gaan verhuizen en dus moet alles in dozen gestopt worden. In de ene hand sta ik met een wijnglas en met de andere pak ik een stuk krant. Mijn oog valt op een foto, een foto van een bebloede jongen in een ziekenhuisbed, als je dat al zo kan noemen, ergens in de wereld in oorlogsgebied.
Kan ik mijn wijnglas in dit stuk krantenpapier wikkelen, is dat niet respectloos? Ik, die me druk maakt of mijn glazen heel over gaan komen…
Ondanks dat ik me er heel erg van bewust ben wat er momenteel in de wereld gaande is, komt het heel dichtbij, dichtbij het bewust zijn van mijn eigen vrijheid.
Ik denk terug aan april en mei waar we onze vrijheid vierden, een vrijheid die we vaak als vanzelfsprekend beschouwen, een vrijheid die we niet alleen nu, maar altijd moeten koesteren.
Vrijheid is ook 24/7 toegang hebben tot stroom, boodschappen, wifi en verbinding met de wereld. Vaak vinden we het vanzelfsprekend en denken er niet eens over na. Het hoeft niet eens door dreiging van gevaar of oorlog te zijn dat we even geen toegang hebben tot al het voorgaande. Kijk bijvoorbeeld naar Frankrijk waar onlangs een grote stroomstoring was.
Heeft u of jij zich wel eens afgevraagd wat te doen in zo’n situatie. Is er water voor een paar dagen of iets te eten, en hoe gaat u dat warm maken. Misschien niet eens zo gek om wat in huis te hebben, net zoals een ouderwetse radio met de bijbehorende batterijen uiteraard. Een noodpakket, wat al vaker in de verschillende media voorbij is gekomen. Hoeft helemaal niet overdreven, maar zelfredzaam zijn is zo gek nog niet.
Inmiddels zijn wij verhuisd en ook “de noodvoorzieningen” of het noodpakket wat we al hadden, het is mee. Hierbij een aanmoediging om hetzelfde te doen, wat betreft een noodpakket dan. Heb het erover in een gesprek op een verjaardag, bij een feestje, of bij het praatje over de heg met de buurman, informeer eens of de ander ook al iets in huis heeft, zo worden er steeds meer mensen bewust en wordt zelfredzaamheid iets heel normaals.
En tot slot; ja, de wijnglazen zijn heel overgekomen, gerold in een ander stuk krant…
Pas goed op uzelf en elkaar!
Daniëla Koster
