Uitwisselen van standpunten en ideeën en op basis daarvan beslissingen nemen ligt aan de basis van onze democratie. Belangrijk dus dat in de politiek ruimte is voor het uitwisselen van argumenten en standpunten over en weer om uiteindelijk te komen tot afgewogen besluiten. Tot zover zijn we het denk ik wel eens. Ook in de Nunspeetse politiek worden argumenten gedeeld om te komen tot optimale besluitvorming voor onze gemeente.
Er wordt echter niet veel gedebatteerd. We delen mee, we stellen vragen en vormen een oordeel. Wat we weinig doen is elkaar eens flink uitdagen en een echt scherpe discussievoeren. Is dat jammer? Wat mij betreft wel een beetje. Ten eerste omdat je om scherpe discussies te voeren ook je eigen standpunten wel goed doordacht moet hebben. Maar ook omdat het voor de inwoners dan helder is waar iedereen staat en op welke wijze een besluit tot stand gekomen is.
Als je even rondkijkt op internet bij debattrainingen dan blijken er daarvan heel erg (te)veel te zijn. Je kunt leren overtuigen, inzicht krijgen in de do’s en don’ts en leren werken met alle voorkomende debattrucs. Van guerillatactiek (geef elkaar de ruimte) tot framing (bewust uitvergroten) alles komt aan de orde.
Het is wel duidelijk dat debatteren in Nederland zo langzamerhand tot een volkskunst en trucje verheven is met als triest hoogtepunt het kiezen van de debater of the year. Onder andere Ascher, Rutte, Churchill en Shapiro kregen allen al een keer deze titel. Deze titel wordt toegekend omdat men de kunst van het debatteren goed beheerst en staat los van de inhoudelijkheid. Uiteraard kan je zonder een stevige inhoudelijke basis niet debatteren, dus respect voor deze vaardigheden. Maar als ons land geregeerd wordt door mensen die een trucje het beste beheersen maak ik me toch wel wat zorgen over de kwaliteit van de besluitvorming. Als ik op dit punt in een debat mijn gelijk had willen halen had ik hier kunnen zeggen: ”kijk maar naar de kwaliteit van de besluiten die de afgelopen jaren zijn genomen, worden we toch niet echt blij van”. Dat is wellicht voor een deel nog waar ook maar het blijft een trucje. Wat opvalt is dat als besluiten niet echt goed uitvallen goede debaters met andere argumenten weer tot een ander besluit kunnen komen. Dat heet dan: “voortschrijdend inzicht”. Een van de meest misbruikte termen in de politiek van de afgelopen jaren.
Gemeentebelang kiest ervoor om in Nunspeet de Nunspeetse maat te houden en geen stadse fratsen te gaan krijgen. Dat houdt voor het debat in: wat meer schepte mag zeker om de argumenten helder te krijgen en daardoor te komen tot optimale en begrijpelijke besluiten voor onze inwoners. Als in de vergaderingen wordt gedebatteerd om het debatteren en om jezelf te profileren doen wij even niet mee. Dan maar geen “debater of the year” in de gelederen.
