Het is al een tijdje geleden dat ik mijn zomervakantie heb gehad. Naar dat moment leef je dan zo naar toe. Nog mijnlaatste afspraken afhandelen in de zorginstelling waar ik werk. De bewoners een beetje op voorbereiden dat ik 3 weken vakantie heb. Mijn collega’s overgedragen en met een goed gevoel afsluiten. Zo naar de fiets, sleutel in het slot en hups naar huis.
En zo fijn thuiskomen wanneer de hond je verwelkomt en blij is met je komst.
Heerlijk even niets moeten en alles kan.
Later uit bed komen, een goed boek lezen, op de bank kruipen met een dekentje, een filmpje kijken en of muziek luisteren.
Dit jaar zijn mijn man en ik thuis gebleven. ’s Morgens met mooi weer buiten in de tuin eten. Genieten van het fietsen door onze gemeenten. Mooie natuur plekken zien waar je met de auto niet kunt komen, even gaan zitten op een bankje in het bos… genieten van de stilte. Met het geluid van Tinitus in mijn rechteroor wat bijna altijd aanwezig is, toch het momentje van rust proberen te pakken.
Een terrasje pikken waar op de achtergrond muziek speelt. Het geroezemoes van mensen op het terras om ons heen. Degezelligheid wat wij met z’n allen een tijd gemist hebben.
De weekmarkt ook zo’n klein momentje…. Lekker patatje eten uit een puntzak.
Even niets en even nergens aan denken.
En dan zijn de 3 weken ook zo weer voorbij. Lekker uitgerust ga ik weer aan de gang. De bewoners op het werk geven aan blij te zijn met mijn komst. Mijn functie Begeleider en Verzorgende IG is een mooie combi. Bewoners worden wat ouder en hebben hier en daar wat hulp nodig van een Verzorgende. Dan is er voor mij weer zo’n klein geluksmomentje om samen met de bewoners een ontbijtje te regelen en te genieten. Activiteiten die geregeld zijn door collega samen uitvoeren. Pannenkoeken eten, midgetgolf, gezamenlijk koken of spelletjes doen in de woonkamer. Mijncollega van de dagbesteding in het buitengebouwtje “De Eekhoorn” is druk in de weer. De ene bewoner is aanmaak houtjes voor de openhaard aan het maken de andere bewonerhet maken van sieraden. Gezamenlijk buiten koffie drinken en genieten van de mooie omgeving van de locatie, hele oude bomen, vogels die fluiten en een vlinder die voorbij fladdert. Zo’n rijk gevoel.
Meerdere bewoners komen oorspronkelijk niet uit de gemeente Nunspeet. Zij geven aan dat het wonen hier qua rust en natuur prachtig is. Er is een enkele bewoners die het zo nu en dan een beetje saai vinden. Zij zijn de drukte van de stad gewend. Dan vraag ik ze mee te gaan om naar plekken te rijden en te bekijken, zoals de zandenplas, de molen , het nieuwe sportcomplex. Rondje Hulshorst, Elspeet en Vierhouten. Dan eigenlijk naast de deur de stationsomgeving. Een enorm groot bouwproject. Dan zien de bewoners eigenlijk wel dat het in de gemeente Nunspeet niet saai is.
Dan zijn de fractievergaderingen met collega’s van Gemeentebelang en de raadsvergaderingen weer begonnen. Mailbox begint zich weer te vullen. De stukken ter voorbereiding zijn binnen. De werkbezoeken staan in de agenda en gesprekken zijn gepland.
Met frisse start beginnen ik aan deze periode. Ik besef dan hoe belangrijk de geluksmomentjes voor mij zijn.
Het gevoel om omringd te worden door kleine momentjes van geluk is toch wel heel bijzonder. We kunnen allemaal wel een extra dosis geluk en of geluksmomentjes gebruiken. Dit gun ik iedereen.
Petra van Olst
